درباره پيشينه ي صرافي
صرافي در لغت به معناي داد و ستد انواع پول است. پيدايش آن به عنوان يك حرفه را مي‌توان ناشي از نياز مردم به تعيين و صحت وزن و عيار مسكوكات گوناگوني دانست كه در قرون پيشين رواج داشتند و ناآگاهي از وزن و عيار صحيح آنها مي‌توانست زيان بار باشد. صرافي ريشه بانكداري مدرن امروزي است.
با استفاده از پول كاغذي در قرن ۱۷ و ايجاد بانكداري مدرن و نرخ تبديل شناور بين پولهاي مختلف بازارهايي مانند فوركس شكل گرفت.
تاريخ صرافي به زمانهاي قديم باز مي‌گردد. در كتاب مقدس به صرافي اشاره شده است. در زمان معبد دوم اورشليم در حيات معبد تعداد زيادي افراد به شغل صرافي اشتغال داشتند. اين افراد پولهاي رومي و يوناني كه داراي عكس خدايان آنها بود با پول يهودي كه تنها پول قابل استفاده در معبد بود تعويض مي‌كردند. عيسي مسيح در اناجيل جهارگانه با اين صرافان به شدت برخورد مي‌كند و آنان را كساني مي‌داند كه خانه خدا را تبديل به لانه دزدان كرده‌اند.
عيسي مسيح صرافان را از معبد بيرون مي‌كند.
در زمانهاي قرون وسطي در اروپا بيشتر شهرها داراي واحد پولي خود بودند كه داراي نقش حاكم آن شهر بود. وقتي يك غريبه وارد شهر مي‌شد مجبور بود پول همراه خود را با پول آن شهر تعويض كند. صرافان در اين زمان اين پول خارجي را محك مي‌زدند و آن را با پول محلي عوض مي‌كردند. بيشتر انتقالهاي وجه بزرگ با سكه انجام نمي‌شد و تنها به وسيله صراف از حساب يك نفر به حساب فرد ديگر منتقل مي‌شد.
با گسترش كار صرافها آنها به وام دادن نيز پرداختند. شواليه‌هاي تمپلار به زائران اورشليم وام مي‌دادند.
در كشورهاي اسلامي
به دليل اينكه در امپراطوري عثماني پولهاي بسيار مختلفي مورد استفاده بود نياز به صراف براي محك زدن و تعويض اين پولها وجود داشت. به دليل اينكه در دين يهوديت گرفتن سود بر روي پول از غيريهودي (جنتيل) ممنوع نيست در بيشتر كشورهاي اسلامي شغل صرافي به صورت اختصاصي در دست يهوديان بود. اروپايياني كه از عثماني ديدن مي‌كردند ابراز مي‌كردند كه اقتصاد عثماني بدون حضور اين يهوديان صراف قابل ادامه نيست. بسياري صرافان متهم ميشدند كه گوشه‌هاي سكه را بريده و يا در وزن آن تقلب مي‌كنند.
صرافي در ايران
در ايران نيز به دليل اينكه در دين اسلام سودگرفتن بر روي پول ممنوع محسوب مي‌شد اين تجارت به صورت كامل در اختيار يهوديان بود. در قرن نوزدهم تقريباً تمامي يهوديان شيراز به صرافي اشتغال داشتند.
صرافي در ايران به رغم تكامل خود دراواخر قرن نوزدهم، با رقابت شديد بانك استقراضي روس و بانك شاهنشاهي ايران، كه علاوه بر آشنايي با فنون جديد بانكداري با حمايت دولت‌هاي روسيه، انگلستان و ايران نيز برخوردار بودند روبرو شد. در سالهاي بعد بسياري از صرافان به ورشكستگي كشانده شدند و ديگر هيچگاه نتوانستند نقش پيشين خود را باز يابند. طي چند دههٔ اخير صرافان بيشتر در زمينه داد و ستد مسكوكات طلا و نقره و ارزهاي خارجي، و به طور محدود در زمينه اعطاي وام‌هاي كوچك، فعاليت داشته‌اند.
انواع صرافي در ايران
صرافان به ۲ نوع، صرافي نوع اول و صرافي نوع دوم تقسيم ميشدند:
صرافي نوع اول
صرافي‌هايي كه صرفًا به خريد و فروش نقدي ارز (غيرالكترونيك) و مسكوك طلا و نقره مبادرت مي‌نمايند و پرداختن به ساير معاملات ارزي توسط اين نوع صرافي‌ها ممنوع مي‌باشد.
صرافي نوع دوم
صرافي‌هايي كه علاوه بر خريد و فروش نقدي ارز و مسكوك طلا و نقره به امر نقل و انتقال ارز در چارچوب مقررات ارزي از جمله انجام عمليات مربوط به حواله‌هاي ارزي از طريق بانك‌ها و موسسات اعتباري داراي مجوز از بانك مركزي و ارائه خدمات ارزي برون مرزي از طريق كارگزاران مجاز خارج از كشور و ازاين قبيل اشتغال مي‌ورزند.
در دستورالعمل اجرايي تأسيس، فعاليت و نظارت بر صرافي‌ها كه با ۴۸ ماده و ۱۳ تبصره در هزار و صد و هشتاد و سومين جلسه شوراي پول و اعتبار مورخ ۱۳۹۳/۵/۲۸ به تصويب رسيد، تقسيم‌بندي صرافي‌ها به دو نوع اول و دوم وجود ندارد و صرافي‌ها بر حسب توان و ظرفيت خود، نسبت به خريد و فروش نقدي ارز و انجام عمليات مربوط به حواله‌هاي ارزي اقدام
مي‌كنند.
برچسب: ، آموزش صرافي، انواع صرافي، تاريخ صرافي، تعريف صرافي، خدمات ارزان،